Uçucu organik kimyasal bileşikler, hem iç hem de dış ortamlarda, kısaca her yerde bulunmaktadır. Çünkü uçucu organik bileşikler (VOC, Volatile Organic Compounds), birçok ürün ve malzemenin temel bileşenleridir. Genel olarak dış mekanda bu bileşikler, günlük kullanılan ürün ve malzemelerin üretimi veya kullanımı sırasında havaya yayılmaktadır. İç mekanlarda ise çoğunlukla VOC içeren ürün ve malzemelerin kullanılması sırasında havaya salınır.
VOC içerikler, hem iç hava kirleticiler hem de dış hava kirleticiler olarak endişe vericidir. Ancak, bu endişenin dış mekan etkisi, iç mekanlara göre daha farklıdır. İç mekanlardaki asıl problem, uçucu organik kimyasal bileşiklere maruz kalan insanların sağlığının olumsuz yönde etkilenmesi potansiyelidir. VOC içerikler dış mekanda da sağlık ile bir problem yaratabilir, ancak belli koşullar altında fotokimyasal duman oluşturma kabiliyetleri bulunmaktadır. Örneğin endüstriyel işlemler ve otomobil egzoz gazları havaya hidrokarbon ve azot oksitleri emisyonları yayar ve havayı kirletir. Ancak bu kirleticiler kuvvetli güneş ışığının etkisi ile oluşan fotokimyasal tepkime sonucu duman veya pusa dönüşür. Bu durumda söz konusu uçucu organik kimyasal bileşiklerin etkisi azalır.
VOC kavramı farklı şekillerde tanımlanmış ve havada ölçülen VOC içeriklerin miktarı ve bileşimi, ölçüm yöntemlerine bağlı olarak farklı şekillerde değerlendirilmiştir. Bu konuda ABD Çevre Koruma Ajansı (EPA) tarafından uçucu organik bileşikler (VOC), atmosferik fotokimyasal reaksiyonlara katılan karbon monoksit, karbon dioksit, karbonik asit, metalik karbürler veya karbonatlar ve amonyum karbonat dışında herhangi bir karbon bileşiği olarak tanımlanmıştır. Başka bir ifade ile uçucu organik bileşikler, normal iç ortam sıcaklık ve basınç koşullarında buharlaşmaları mümkün olan organik kimyasal bileşiklerdir.
Son zamanlarda uçucu organik bileşikler, kaynama noktalarına göre tanımlanmakta ve sınıflandırılmaktadır. Örneğin, Avrupa Birliği bu konuda kaynama noktasını kullanmaktadır. Bir uçucu organik bileşik, standart bir atmosferik basınçta ölçülen, 250 dereceden düşük bir başlangıç kaynama noktasına sahip herhangi bir organik bileşiktir. Kaynama noktası düştükçe uçuculuk artar ve bileşiğin bir ürün veya yüzeyden havaya yayılma olasılığı yükselir. Çok uçucu organik bileşiklerin ölçülmesi güçtür, havada tamamen gaz şeklinde bulunur. Havada bulunan az uçucu bileşikler, genelde bunları içeren katı veya sıvı halde ya da mobilya ve inşaat malzemeleri içeren yüzeylerde toz halinde bulunur.
Dünya Sağlık Teşkilatı (WHO), iç mekan kirleticilerini şu şekilde sınıflandırmıştır: çok uçucu organik bileşikler (propan, bütan, metil klorür gibi), uçucu organik bileşikler (formaldehit, toluen, aseton, etil alkol gibi) ve yarı uçucu organik bileşikler (pestisitler, yangın geciktiriciler gibi).
VOC içerik ve emisyon testlerinde mevcut ölçüm yöntemleri, neyi ölçebilecekleri konusunda seçicidir ve hiçbiri mevcut VOC içeriklerinin tamamını ölçemez. Ölçüm yöntemleri ve kullanılan analitik cihazlar yelpazesi oldukça geniştir. Bu nedenle, VOC ölçüm sonuçları verilirken, bunların nasıl ölçüldüğü de açıklanmalıdır.
Akredite laboratuvarlarda gerçekleştirilen VOC içerik ve emisyon testlerinde, yerli ve yabancı kuruluşlar tarafından yayınlanan yöntemlere ve standartlara uyulmaktadır. Bu standartlardan birkaçı şu şekildedir:
Kuruluşumuz test hizmetleri kapsamında VOC içerik ve emisyon test hizmetleri de vermektedir. Bu hizmetler sayesinde işletmeler, güvenli, hızlı ve kesintisiz bir şekilde, daha etkin, yüksek performanslı ve kaliteli üretim yapmaktadır.
VOC içerik ve emisyon test hizmetleri, kuruluşumuz tarafından verilen test hizmetlerden sadece bir tanesidir. Bunun dışında başka birçok test hizmetleri daha verilmektedir.