Ülkemizde yürütülen Avrupa Birliği ile uyum çalışmaları kapsamında birçok alanda köklü değişiklikler yaşanıyor. Bu alanlardan biri de yapı sektörüdür. Bu bağlamda olmak üzere yapı elemanlarını yangına karşı dayanım performanslarına yönelik Avrup Birliği ülkelerinde kabul edilen yeni sınıflandırmalar ve yaklaşımlar da ülkemiz yasal düzenlemelerine uyarlanmıştır. Bu çerçevede yapı malzemeleri sektörümüzde yangın güvenliği alanında oldukça önemli bir değişim yaşanmıştır.
Aslına bakılırsa, gelişmiş ülkelerde yapı malzemelerine yönelik yangın güvenlik önlemleri ile ilgili ciddi yasal düzenlemeler ve yerel standartlar bulunmaktadır. Bu esaslar yangın risklerini en aza indirmeyi amaçlamaktadır. Aynı zamanda yapı malzemeleri üreten firmalara da uygun ve etkin önlemlerin hangi koşullarda sağlanabileceği konusunda yol göstermektedir. Esasen ülkelerin yangın güvenlik önlemlerine yönelik yasal düzenlemelerin büyük bir kısmı yapı malzemeleri ve yapı elemanları ile ilgilidir.
Ancak her ülkenin yapı malzemeleri ve yapı elemanlarını kendi yasal düzenlemeleri ve yerel standartlar içinde değerlendirmesi, her ülkeye ait farklı standartların, sınıflandırma şekillerinin ve değerlendirme kriterlerinin ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bu yüzden Avrupa Birliği ülkeleri arasında ortaya çıkan farklı yaklaşımları düzenlemek ve yapı malzemelerinin üye ülkeler arasında serbest dolaşımını sağlamak amacı ile 89/106/EEC sayılı Yapı Malzemeleri Direktifi yayınlanmıştır. Bu direktif yapı malzemelerine ve yapı elemanlarına genel bir yaklaşım getirmektedir.
Söz konusu direktif, Avrupa Birliği ülkelerinde uygulanan yeni yaklaşım direktifleri çerçevesinde oluşturulan yirminin üzerinde ürün grubundan biridir. Yapı Malzemeleri Direktifi kendi içinde altı temel gerekliliği barındırmaktadır. Önem sırasına göre bu gereklilikler şu şekildedir:
Bunlar arasında yangın durumunda emniyet konusu beş alt gereklilik içermektedir. Bu alt gereklerden ilki, inşa edilen yapının yük taşıma kapasitesinin belli bir süre azalmaması, yani yangına karşı direnç ve fire dayanıklılığıdır. Avrupa Birliği ülkelerinde ve ülkemizde yapı elemanlarının yanına karşı dayanım performansı veya yangına karşı direnç performansı bu bakımdan önemli bir konudur ve yetkili laboratuvarlarda gerçekleştirilen yangına karşı dayanım testleri, yapı malzemelerinin yangın karşı dayanımlarını arttırmayı hedeflemektedir.
Yapı malzemelerinin yangına karşı dayanım performanslarına yönelik sınıflar, 2000 yılında yayınlanan 2000/367/EC sayılı kararda açıklanmıştır. Bu sınıflandırma, Avrupa Standardizasyon Komitesi (CEN) tarafından yayınlanan EN 13501-2, EN 13501-3 ve EN 13501-4 standartlarında yer almaktadır.
Ülkemizde de Türk Standartlar Enstitüsü (TSE) tarafından bu standartlar şu başlıklar altında yaynlanmıştır:
Bir yapı malzemesinin yanına karşı dayanım performansını belirlemek için şu temel kriterler esas alınmaktadır:
Ülkemizde, uyum çalışmaları çerçevesinde Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından, Avupa Birliği ülkelerinde yayınlanan 305/2011/EU sayılı Yapı Malzemeleri Tüzüğü doğrultusunda, Yapı Malzemeleri Yönetmeliği çıkarılmıştır. Bu yönetmelik, yapı malzemelerinin temel özelliklerini, performans beyanlarını ve yapı malzemelerine CE işaretinin konulmasına yönelik esasları düzenlemektedir. Bu testler başlıca yangın kapısı, yangın koruma duvarları, metal kapı, polystren kapı, yangın bariyerleri, diğer kapılar, pencereler, izolasyon malzemeleri, yapı malzemeleri, ısı yalıtım malzemeleri, endüstriyel ürünler, yapı içerisinde kullanılan süsler, aksesuarlar ve sıvalar gibi bir çok kapsamda ürünlere uygulanmaktadır.
Kuruluşumuz, her türlü endüstriyel ürünlerin, kabloların ve benzer yapı malzemelerinin ve yapı elemanlarının yangına karşı dayanım testlerini, yerli ve yabancı yasal düzenlemelere ve ilgili standartlara uygun şekilde gerçekleştirmektedir.